ఒకప్పుడు ఒక సాధువు తన ఆశ్రమంలో కూర్చుని ఉన్నాడు.అప్పుడు ఆయన శిష్యులలో ఒకడు, స్వతహాగా కొంచెం కోపిష్టి, ఆయన దగ్గరకు వచ్చి.. గురూజీ, మీరు ఎవరిపైనా కోపం తెచ్చుకోకుండా, మంచిగా ఎలా ఉం టున్నారు? మీ మంచి ప్రవర్తన యొక్క రహస్యం ఏమిటో దయచేసి మాకు చెప్పండి? అప్పుడు సాధువు.. ‘నా రహస్యం నాకు తెలియదు, కానీ నీ రహస్యం నాకు ఖచ్చితంగా తెలుసు’ అన్నాడు. ‘నా రహస్యం! ఏమిటి స్వామి?’ ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు శిష్యుడు. ‘వచ్చే వారంలోపు నువ్వు చనిపోతావని తెలిస్తే బాధపడతావు!’ అన్నాడు సాధువు విచారంగా.
వేరే ఎవరైనా ఇలా చెప్పి ఉంటే, శిష్యుడు దానిని హాస్యాస్పదంగా తోసిపుచ్చగలిగేవాడు, కానీ సాధువు నోటి నుండి వచ్చిన దానిని ఎవరైనా ఎలా ఖండించగలరు? శిష్యుడు విచారంగా గురువు ఆశీస్సులు తీసుకున్న తర్వాత అక్కడి నుండి వెళ్ళిపోయాడు. అప్పటి నుండి శిష్యుడి స్వభావం పూర్తిగా మారిపోయింది. ఆయన అందరినీ ప్రేమగా చూసేవాడు, ఎవరిపైనా ఎప్పుడూ కోపం తెచ్చుకోలేదు. ఆయన ఎక్కువ సమయం ధ్యానం మరియు పూజలలో గడిపేవారు. అతను ఎవరితో చెడుగా ప్రవర్తించాడో వారి దగ్గరికి వెళ్లి క్షమించమని వేడుకునేవాడు. త్వరలోనే సాధువు ప్రవచనం ఒక వారంలో నెరవేరబోతోంది. శిష్యుడు గురువును చివరిసారిగా చూసి ఆయన ఆశీస్సులు పొందుదాం అనుకున్నాడు. అతను అతని ముందు చేరుకుని ఇలా అన్నాడు.
‘గురూజీ, నా సమయం ముగియబోతోంది, దయచేసి నన్ను ఆశీర్వదించండి!’.. అప్పుడు సాధువు ‘నా ఆశీస్సులు ఎప్పుడూ నీతోనే ఉంటాయి నాయనా. సరే, గత ఏడు రోజులు ఎలా గడిచాయో చెప్పు? నువ్వు ఇంతకు ముందులాగా ప్రజలపై కోపం తెచ్చుకున్నావా?’ అని అడిగాడు. ‘లేదు-లేదు, అస్సలు కాదు. నాకు బతకడానికి ఏడు రోజులే మిగిలి ఉన్నాయి, దాన్ని పనికిరాని వాటి కోసం ఎలా వృధా చేయగలను? నేను అందరినీ ప్రేమగా చూశాను. నేను బాధపెట్టిన వారిని క్షమించమని కూడా అడిగాను’ అని శిష్యుడు వెంటనే చెప్పాడు. సాధువు నవ్వి, ‘నా మంచి ప్రవర్తన రహస్యం ఇదే’ అన్నాడు. ‘నేను ఎప్పుడైనా చనిపోవచ్చని నాకు తెలుసు కాబట్టి, నేను అందరినీ ప్రేమగా చూస్తాను. ఇదే నా మంచి ప్రవర్తన రహస్యం’ అన్నాడు. జీవిత పాఠాన్ని నేర్పడానికి మాత్రమే సాధువు తనకు మరణ భయాన్ని చూపించాడని శిష్యుడు అర్థం చేసుకున్నాడు.